Κραυγή Ελευθερίας...Μου

δεμένος σε ένα κατάρτι,
αδύναμος να σε βοηθήσω
σε βλέπω να βασανίζεσαι
και είμαι τόσο ανήμπορος
οι Μελωδίες σε ξεκουφαίνουν
και τα νερά,
που αύριο θα σε ξεβράσουν;
θα ήθελα να σε ξέρω πιο καλά
να ήξερα τι να σου φωνάξω
πως να δαμάσω την ορμή της ζωής σου;
δεμένος σε κοιτάω
μια δίνη στο μυαλό σου

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

τα χρώματα μπερδεύτηκαν

και θες να τα ξεπλύνεις

είσαι μακριά μα σε βλέπω

να ήμουν πιο κοντά σου

να σε ήξερα παραπάνω

να ήμουν πιο κοντά σου

και φοβάμαι, σαν τρελός εγωιστής,

να μη σε χάσω

όχι πως σε έχω

τον άνεμο δεν τον αποκτάς

δεν ξέρω πως να σε βοηθήσω

γιατί δεν ξέρω πως και αν

θες να σωθείς

οι Μελωδίες είναι τρέλα

και όσο περισσότερες

τόσο το χειρότερο

θέλω να σε προλάβω

να προλάβω να ζήσω μαζί σου όσα θά θελα

να σου πω όσα μου 'ρχονται

να χορέψουμε μαζί ένα βαλς στο φεγγάρι

να φάμε πρωινό στον Πλούτωνα

δεμένος και ζαλισμένος

κι εσύ μακριά

γύρνα και χαμογέλα μου

μπορεί εγώ να είμαι αυτός

που χρειάζεται τη δική σου βοήθεια

...................................................................................παλιά

.

.

μπορεί;...εγώ είχα ανάγκη τη βοήθειά σου, γύρισες την πλάτη

σήμερα αποφάσισα να σε αγαπήσω για δεύτερη φορά

λύθηκα μόνος και σε συγχώρεσα για όλα, για όσα

οι πεταλούδες πετάνε πάνω από τον ωκεανό μου, τις άφησα

και οι Μελωδίες τις ακολουθούν

με το κατάρτι χαράζω στην άμμο

''σ'ευχαριστώ''

..................................................................................σήμερα