Τρίτη, Ιουνίου 13

Σχέδια στην άμμο, κάνω κύκλους
Τα δάχτυλά μου γέρασαν
Καρφώνω με τα νύχια, εμένα
Σάρκα θα βρω, τροφή πουθενά
Πεινάω ήλιε
Σκύψε
Θα βάλω τα κλάματα εκεί που σκάει το κύμα
Θα δέσω όλες τις Αναμνήσεις με φύλλα
Τα δάχτυλά μου γέρασαν γαμώτο
και πάντα οι παλάμες μου ήταν γεμάτες δρόμους
Σχεδία στην άμμο και εγώ κάνω κύκλους

2 Comments:

Blogger Фе́ммe скатале said...

Ωραία θα είναι τα κλάμματα μέσα στους αφρούς

11:24 μ.μ.  
Blogger welcome to never land said...

Τι και αν γέρασαν τα χέρια;
είναι νέα η καρδιά...

Και ναί η ζώη κάνει κύκλους,
ομως δεν υπάρχει ποιό ωραία στιγμή
απο τη στιγμή που η θάλασσα σβήνει τα σχέδια στην άμμο..
Τότε ξαναρχίζεις, ξανασχεδιάζεις, ξαναζείς..
Θα ήταν πολύ βαρετά άν δεν γινόταν έτσι..
Κάθε γραμμή, κάθε δρόμος στην παλάμη είναι και μια εμπειρία, είναι το κουτί με τις αναμνήσεις, σχεδια που η θάλασσα δέν σβήνει , δεν μπορεί..η μνήμη σου ανήκει, επέλεξε πως θα την χρησιμοποιήσεις με τον ποιό οφέλειμο τρόπο..μάθε, ξαναζήσε, απέφυγε παλαία λάθη, κάνε καινούργια.. μην πονάς για το παρελθόν, να χαίρεσαι..σε σώζει απο τον ίδιο πόνο στο μέλλον..κάποτε μου είπες οτι πιστεύεις σε εμένα, εγω σου λέω οτι πιστεύω στην ικανότητά σου να πιστεύεις στους άλλους..το κέρδισες με κόπο που είναι χαραγμένος στην παλάμη σου..μάθε, ξαναζήσε,απέφυγε παλαιά λάθη,κάνε καινούργια..πάντα να χαμογελάς...

2:00 π.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home